De Werkkostenregeling (WKR) maakt het mogelijk om - onder voorwaarden belastingvrije vergoedingen aan jouw werknemers te doen. De WKR beschrijft drie zaken:
Wat kan de WKR betekenen voor jouw werknemers, of voor jou als directeur-grootaandeelhouder? Dit leggen uit we in onze whitepaper.
Dit toetsingskader maakt het voor jou bij het inhuren van zelfstandigen (ZZP-ers) overzichtelijker en beter hanteerbaar. Op basis van hoofdelementen en indicatieve factoren (vastgesteld in jurisprudentie) beoordeelt u of er sprake is van werknemerschap of zelfstandigheid (bij indicaties van eigen rekening en risico) en dus of er sprake is van een arbeidsovereenkomst of van een overeenkomst van opdracht. Dit maakt het ook voor zelfstandigen eenvoudiger in te schatten of zij hun werk binnen de regels en grenzen van het ondernemerschap uitvoeren en dus door de Belastingdienst niet aangemerkt worden als werknemer.
Dit rechtsvermoeden maakt het voor werkenden eenvoudiger een arbeidsovereenkomst bij jou als werkgevende (en indien nodig bij de rechter) te claimen als zij (achteraf) menen als werknemer gewerkt te hebben. Doet een werkende een beroep op het rechtsvermoeden, dan moet de werkende aannemelijk maken dat hij/zij minder betaald krijgt dan het geldende uurtarief (momenteel 33 euro exclusief btw).
Jij als werkgevende moet dan aantonen dat er geen sprake is van een arbeidsovereenkomst. De bewijslast ligt dus bij jou als ‘werkgevende’. Zo hoopt het kabinet dat je bij het aangaan van een arbeidsrelatie kritischer kijkt of je het werk door een werknemer of zelfstandige laat doen. Dit alles in het huidige schimmige gebied van de schijnzelfstandigheid, waarin de belastingdienst tot 2025 in het kader van het handhavingsmoratium niet zal naheffen.
