In Nederland gevestigde vennootschappen die opbrengsten uitkeren, houden dividendbelasting in. De inkomstenbelasting, vennootschapsbelasting en dividendbelasting bieden voor degene die dividend ontvangen verschillende mogelijkheden om deze ingehouden dividendbelasting te verrekenen, terug te krijgen, te verminderen of vrij te stellen. De ontvanger van de dividenden moet dan wel de uiteindelijk gerechtigde zijn.
Nu blijkt dat vooral buitenlandse aandeelhouders door middel van een samenstel van transacties de Nederlandse dividendbelasting kunnen verminderen, terwijl zij anders geen recht hadden gehad op een tegemoetkoming. Er kan dan sprake zijn van dividendstripping.
Bij dividendstripping splitst men de juridische en economische gerechtigheid tot dividenden op om zo belastingvoordelen te behalen. Dit gaat als volgt:
De invoer van een registratiedatum voor aandelen (record date) moet dividendstripping helpen voorkomen. Aan het eind van de werkdag op de registratiedatum wordt door het bedrijf dat de aandelen uitgeeft bepaald welke houders van aandelen recht hebben op de opbrengsten uit die aandelen.
Het Verzamelbesluit Dividendbelasting bepaalt dat wordt aangesloten bij de registratiedatum om vast te stellen wie gerechtigd is tot het dividend en dus recht heeft op verrekening, vermindering of teruggaaf van de dividendbelasting. In het wetsvoorstel wordt voorgesteld om deze bepaling uit het verzamelbesluit in de wet vast te leggen. Door deze maatregel in de wet te codificeren zal de rechtszekerheid verbeterd worden.
Deze bepaling zal alleen gelden voor beursgenoteerde aandelen. Bij aandelen op naam, zoals bij een besloten vennootschap, kan in de administratie van de vennootschap worden achterhaald wie op welke datum de opbrengstgerechtigde is.
Om te bepalen wie de uiteindelijk gerechtigde is kan het begrip ‘samenstel van transacties’ van belang zijn. Heeft iemand in samenhang met de genoten opbrengst een tegenprestatie verricht als onderdeel van een samenstel van transacties? Dan is diegene in ieder geval niet de uiteindelijk gerechtigde.
Met een extra invulling van het begrip ‘samenstel van transacties’ moet het wetsvoorstel opsplitsing van belangen binnen concernverband en internationale verhulling voorkomen. Transacties die zijn aangegaan door een verbonden lichaam of verbonden natuurlijk persoon zullen op basis van het voorstel worden toegerekend aan de belastingplichtige of opbrengstgerechtigde. Of er sprake is van een samenstel van transacties zal dus op concernniveau worden beoordeeld.
Momenteel ligt de bewijslast om aannemelijk te maken dat de ontvanger van het dividend niet de uiteindelijk gerechtigde is bij de inspecteur. Met dit wetsvoorstel wordt de bewijslast verschoven naar de opbrengstgerechtigde met als doel de positie van de inspecteur te verbeteren. De voorgestelde wijzigingen leiden ertoe dat degene die een beroep doet op een tegemoetkoming aannemelijk moet kunnen maken dat hij/zij uiteindelijk gerechtigde is.
Deze nieuwe bewijslastverdeling geldt niet altijd. Om met name beleggers met een kleine beleggingsportefeuille niet onnodig zwaar te belasten, is in het wetsvoorstel een doelmatigheidsmarge opgenomen. Een belastingplichtige of opbrengstgerechtigde hoeft pas vanaf 1.000 euro of meer aan geheven dividendbelasting per boekjaar of kalenderjaar aannemelijk te maken dat hij/zij uiteindelijk gerechtigde is.
Omdat de bewijslast voor de uiteindelijke gerechtigheid bij een beroep op tegemoetkoming verschuift van de inspecteur naar de opbrengstgerechtigde is het belangrijk dat de uiteindelijke gerechtigheid goed onderbouwd is.
Heeft u vragen over dit wetsvoorstel en wat dit voor uw specifieke situatie betekent?