Rapporteren over duurzaamheid wordt steeds belangrijker. De rapportagestandaard die voorschrijft hoe en waarover precies moet worden gerapporteerd, wordt momenteel op Europees niveau ontwikkeld. In ieder geval is duidelijk dat deze voortbouwt op bestaande standaarden en frameworks voor duurzaamheidsverslaglegging. Welke worden het meest gebruikt, en hoe kiest u het juiste framework voor uw organisatie? In het groeiende woud van rapportagerichtlijnen zetten we voor u de belangrijkste op een rij.
Onderwerpen

Global Reporting Initiative (GRI)

Dit is wereldwijd de meest gebruikte standaard voor duurzaamheidsverslaglegging. GRI is in 1997 ontwikkeld door een groep van duizenden deskundigen uit het bedrijfsleven, de accountancy-sector en de academische wereld. De uitgebreide standaard bevat algemene criteria, sectorgerelateerde criteria en criteria over specifieke duurzaamheidsonderwerpen. Het doel van de standaard is om ondernemingen te laten rapporteren over juist die onderwerpen die voor het bedrijf en voor de omgeving het meest van belang (materieel) zijn. GRI biedt daarnaast handvatten om samen met stakeholders deze materiële onderwerpen te bepalen én om deze gegevens te verzamelen. De verwachting is dat de uitgangspunten van GRI, evenals de themaspecifieke indicatoren goed aansluiten op de naderende Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD).

Meer informatie: www.globalreporting.org

Integrated Reporting Framework (IR)

Het Integrated Reporting Framework, ofwel IR, is in 2013 ontwikkeld door het IIRC. Dit framework gaat over een zestal kapitaalsoorten - financieel, geproduceerd, menselijk, relationeel, sociaal en natuurlijk kapitaal – waarop een organisatie waarde kan toevoegen of juist vernietigen. Het helpt bedrijven om transparant te sturen op en te rapporteren over hoe de strategie, het bestuur, de prestaties en de vooruitzichten (geïntegreerd) bijdragen aan waarde op de korte, middellange en lange termijn. Vooral beursgenoteerde bedrijven rapporteren op deze geïntegreerde wijze, vanuit de gedachte dat dit relevantie van informatie aan investeerders, kredietverstrekkers en verzekeraars verhoogt.

Meer informatie: www.integratedreporting.org

Sustainability Accounting Standards Board (SASB)

De Sustainability Accounting Standards Board (SABS) is van origine een framework voor beleggers en investeerders. Het laat bedrijven rapporteren over de financieel materiële duurzaamheidsonderwerpen (outside-in). Zo wordt via dit framework de financiële waarde van sturen op duurzaamheid transparant. Investeerders en analisten vinden het steeds belangrijker om te weten hoe bedrijven omgaan met duurzaamheidsonderwerpen, voordat er investeringsbeslissingen worden genomen. SASB stelt normen per sector en per duurzaamheidsthema. Die komen voor een belangrijk deel overeen met de GRI-criteria. Bedrijven rapporteren vaak volgens GRI en nemen dan een extra SASB-index op aan het einde van het rapport. Waar SASB vooral een focus heeft op het outside-in perspectief (op welke thema’s spelen mogelijk risico’s en kansen die leiden tot financiële impact op het bedrijf), ligt de focus van GRI meer op inside-out (met welke thema’s heeft het bedrijf impact op mens en milieu). SASB en IIRC (IR Framework) zijn in 2021 gefuseerd in de Value Reporting Foundation.

Meer informatie: www.sasb.org

IFRS en de International Sustainability Standards Board (ISSB)

De internationale IFRS foundation ontwikkelt en beheert de IFRS accounting standards. Die worden wereldwijd gebruikt voor financiële jaarverslaglegging. In november 2021 kondigde de IFRS foundation de lancering aan van de International Sustainability Standards Board (ISSB). Die werkt momenteel aan een nieuwe rapportagestandaard voor duurzaamheidsverslaglegging; de IFRS Sustainability Standards. De Value Reporting Foundation (waaronder SASB en het Integrated Reporting Framework) is inmiddels ook onderdeel van de ISSB.

Meer informatie: www.ifrs.org

Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD)

Dit is een relatief nieuwe standaard, maar groeit in populariteit. De TCFD stimuleert bedrijven vooral om informatie over klimaatrisico’s en kansen in het jaarverslag op te nemen. En de eventuele financiële gevolgen daarvan, én de mogelijke scenario’s. Het initiatief voor deze standaard komt vooral vanuit de financiële sector, waar in toenemende mate duidelijk wordt dat klimaatverandering financiële gevolgen heeft voor de wereldeconomie. Denk hierbij aan risico’s en kansen van stijgende temperaturen, klimaatbeleid van overheden en nieuwe technologieën. Omdat dit framework zich vooral richt op klimaat, gebruiken de meeste organisaties dit aanvullend in combinatie met andere frameworks.

Meer informatie: www.fsb-tcfd.org

Sustainable Development Goals (SDGs)

Dit zijn de 17 duurzame ontwikkelingsdoelen, ontwikkeld en gelanceerd door de Verenigde Naties in 2015, die moeten zorgen voor een duurzame wereld in 2030. De SDGs gaan onder andere over armoedebestrijding, gezondheid, gelijkheid, klimaatactie of schoon water. Steeds meer bedrijven gebruiken de SDGs als kompas voor hun duurzaamheidsstrategie, bijvoorbeeld door een aantal doelen te selecteren waarop zij het meest impact kunnen maken en op deze doelen te sturen. Hier wordt ook de duurzaamheidsrapportage aan gekoppeld. Hiermee zijn de SDGs niet zozeer een richtlijn, maar een gedeelde taal voor duurzaamheid.

Meer informatie: www.sdgnederland.nl

Standaarden en keurmerken in Nederland

CO2 Prestatieladder

Deze ladder is een Nederlands instrument dat organisaties helpt bij het inzichtelijk krijgen én verminderen van de CO2-uitstoot. Dit geldt voor de eigen bedrijfsvoering, in projecten van bedrijven en in de keten. Als bedrijven hiermee aan de slag gaan, kunnen ze kosten besparen en helpen ze mee de klimaatdoelen van Parijs te halen. Er zijn in totaal vijf niveaus op de CO2 Prestatieladder.

Meer informatie: www.co2-prestatieladder.nl

MVO Prestatieladder

De MVO Prestatieladder meet de prestaties van organisaties op het vlak van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Deze ladder gaat uit van people, planet en profit en gebruikt ook de principes uit duurzaamheidsrichtlijnen zoals GRI. Er zijn 31 verschillende mvo-thema’s binnen de MVO Prestatieladder en vijf niveaus om als bedrijf op gecertificeerd te worden.

Meer informatie: www.mvoprestatieladder.nl

Prestatieladder Socialer Ondernemen (PSO)

Dit is een keurmerk dat organisaties inzicht geeft in hoe sociaal ze ondernemen. Het gaat in op in hoeverre een organisatie arbeidsparticipatie stimuleert en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans geeft. Deze Prestatieladder kent vier verschillende prestatieniveaus.

Meer informatie: www.pso-nederland.nl

Transparantiebenchmark

Dit is een benchmark (ranglijst) van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat voor Nederlandse bedrijven. Aan de hand van twintig verschillende criteria worden organisaties beoordeeld op hoe transparant hun maatschappelijke verslaggeving is. Tweejaarlijks vindt de uitreiking plaats van de Kristalprijs, de prijs voor het meest transparante maatschappelijke jaarverslag.

Meer informatie: www.transparantiebenchmark.nl

Richtlijnen over specifieke thema’s

Greenhouse Gas Protocol (GHG Protocol)

Greenhouse Gas Protocol is wereldwijd het meest gebruikte protocol om de uitstoot van broeikasgassen te berekenen en erover te rapporteren. Het protocol onderscheidt drie verschillende soorten uitstoot. Scope 1 emissies gaan over de directe uitstoot. Dat is de uitstoot die wordt veroorzaakt door het bedrijf zelf. Denk aan de draaiende machines of de verwarming van het kantoor. Scope 2 emissies gaan over de indirecte uitstoot, dus de uitstoot die ontstaat door de opwekking van de elektriciteit en warmte. En scope 3, dat is, kort door de bocht, de rest van de uitstoot in de keten.

Meer informatie: www.ghgprotocol.org

Partnership for Carbon Accounting Financials (PCAF)

Dit is een wereldwijde meetmethode om de CO2-footprint van investeringen en leningen te kunnen bepalen. En om erover te rapporteren. Deze methode is vooral bedoeld voor financiële instanties. Het gaat om de footprint van aandelen, projectfinancieringen, staatsobligaties, hypotheken, bedrijfsfinancieringen en onroerend goed. De methode is erop gericht de impact van de financiële sector in kaart te brengen en te verlagen.

Meer informatie: www.carbonaccountingfinancials.com

Partnership for Biodiversity Accounting Financials (PBAF)

Dit is een wereldwijde methodiek om de impact op de biodiversiteit van investeringen en leningen te kunnen bepalen en erover te rapporteren. Op die manier kunnen financiële instellingen sturen op het beschermen en herstellen van de biodiversiteit.

Meer informatie: www.pbafglobal.com

Taskforce on Nature-related Financial Disclosures (TNFD)

Deze nieuwe taskforce werkt aan een richtlijn om bedrijven en financiële instellingen te helpen om natuurrisico’s te meten en erover te rapporteren. Zo wordt transparant wat de financiële risico’s zijn van de aantasting van de natuur.

Meer informatie: www.tnfd.global

Wet- en regelgeving

Non-Financial Reporting Directive (NFRD)

Deze NFRD kwam in 2018 van kracht en schrijft voor dat bedrijven van openbaar belang (zoals banken, verzekeraars en beursgenoteerde bedrijven) met meer dan 500 werknemers rapporteren over hoe zij omgaan met zaken als milieuvervuiling, maatschappelijke verantwoordelijkheid, mensenrechten en diversiteit.

Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD)

De CSRD is een uitbreiding van de bestaande Europese richtlijn rondom duurzaamheidsverslaglegging, de Non-Financial Reporting Directive (NFRD). Met de CSRD wordt de scope van bedrijven die moeten rapporteren aanzienlijk verruimd. Deze geldt namelijk voor alle beursgenoteerde bedrijven, en daarnaast voor bedrijven die aan twee van de volgende drie criteria voldoen: meer dan 250 medewerkers, meer dan 40 miljoen omzet en/of meer dan 20 miljoen op de balans. Maar of uw organisatie straks nu wel of niet onder de CSRD-doelgroep valt, u krijgt steeds meer te maken met rapportage-eisen vanuit verschillende stakeholders (klanten, financiers, publieke aanbestedingen) én daarbinnen met een groeiend woud van raamwerken, richtlijnen en standaarden.

De CSRD is momenteel nog in ontwikkeling. In Europa wordt gewerkt aan een rapportagestandaard die voorschrijft wat en op welke manier er gerapporteerd moet worden. Naar verwachting zitten er een aantal componenten in, zoals rapportageprincipes, kpi’s voor bepaalde thema’s en sectorspecifieke kpi’s. De CSRD-standaard bouwt voort op bestaande standaarden en frameworks voor duurzaamheidsverslaglegging. Ook is het mogelijk om als onderdeel van het CSRD-rapport andere standaarden te integreren, zoals GRI of een CO2-prestatieladder.

Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR)

De Verordening Informatieverschaffing Duurzaamheid (Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR)) verplicht financiële marktpartijen, zoals vermogensbeheerders, om informatie op hun website en in fondsprospectussen te delen over hun duurzaamheids(risico-)beleid en resultaten. De SFDR is in principe verplicht voor alle beheerders.

EU Taxonomie

De EU Taxonomie is een Europees classificatiesysteem dat bedrijven inzicht geeft of investeringen en activiteiten wel of niet duurzaam zijn. In eerste instantie zijn criteria opgesteld voor een aantal sectoren, waaronder energie, bosbouw, maakindustrie, transport en gebouwen. Het classificatiesysteem kan door bedrijven worden gebruikt in jaarverslagen, en is verplicht voor financiële markt spelers en organisaties vallend onder NFRD en straks CSRD doelgroepen. De EU Taxonomie, onderdeel van de bredere Europese agenda rondom verduurzaming van de economie, heeft als doel meer privaat kapitaal richting duurzame doelen te leiden en zo bij te dragen aan het behalen van de doelen uit het Parijse klimaatakkoord.

Meer weten?

Meer weten over welke richtlijn of rapportagestandaard het beste bij uw organisatie past in aanloop naar de CSRD? Grant Thornton kent het landschap van verslaggevingsrichtlijnen en helpt uw onderneming graag op weg naar een transparante en duurzame toekomst. Neem contact op met een van onze specialisten. 

Over toekomstbestendig ondernemen