Wij brengen je graag op de hoogte van nieuwe inzichten op het gebied van duurzaamheid en impact.
Naast uitstel voor de verplichte duurzaamheidsrapportage (CSRD) wordt er besloten of de CSDDD, de richtlijn die van organisaties vraagt om passende maatregelen te nemen om hun waardeketen te monitoren op het gebied van mensenrechten en milieu, een jaar naar achter kan worden geschoven.
De stemming over dit voorstel is gepland voor 3 april. Hoewel het voorstel met een comfortabele meerderheid van 427 stemmen werd aangenomen, blijft er verdeeldheid tussen de politieke fracties over het Omnibus-wetsvoorstel. Bij goedkeuring op 3 april kunnen de medewetgevers beginnen met de onderhandelingen over de definitieve wettekst. Hiermee lijkt er op korte termijn duidelijkheid te komen voor organisaties die zich al aan het voorbereiden zijn op deze richtlijnen en of zij hier inderdaad meer tijd voor krijgen. Organisaties kunnen de extra tijd goed gebruiken om door te blijven werken aan het verder opstellen of updaten van hun duurzaamheidsstrategie en de ambities die ten grondslag liggen aan de rapportages en de verplichte Assurance van deze duurzaamheidsinformatie.
Uit ervaring weten we dat het goed inrichten van processen en systemen voor dataverzameling op duurzaamheidsindicatoren en het borgen van de kwaliteit van duurzaamheidsinformatie meerdere rapportagejaren kan kosten. Voor organisatie die nog niet zo ver waren ontstaat er een kans om de extra tijd goed te benutten om stappen te zetten die bijdragen aan de eigen duurzaamheidsstrategie en om alsnog klaar te zijn voor verslaglegging.
Zowel de Europese Raad als het Europees Parlement hebben zich nog niet uitgelaten over andere voorgestelde wijzigingen uit het Omnibus-wetsvoorstel. Zoals het verhogen van de reikwijdte voor verplichte duurzaamheidsrapportage van 250 naar 1.000 medewerkers. Dan hoeft naar schatting 80% van de bedrijven, die eerder wel binnen de reikwijdte van de CSRD-verplichtingen vielen, niet meer aan de verplichtingen te voldoen. Ook de voorgestelde versimpeling van de CSRD-rapportagestandaarden is nog in ontwikkeling. Deze voorgestelde wijziging worden pas beoordeeld als het Europees Parlement akkoord gaat met het uitstel.
Wij vinden het belangrijk om te benadrukken dat voldoen aan duurzaamheidsrichtlijnen niet de enige reden is om te werken aan toekomstbestendig ondernemen en een duurzame koers voor een organisatie. Duurzaamheidsverslaglegging en ketenverantwoordelijkheid staan al jaren vrijwillig op de agenda van organisaties die hier vooral de meerwaarde van inzien. Het geeft zicht op (keten)risico’s en kansen en stelt je in staat om te reageren op vragen over duurzaamheidsprestaties die komen van marktpartijen, (directe) stakeholders of commerciële partners. Ook biedt transparantie en het helder kunnen communiceren over duurzaamheid binnen jouw strategie een kans om je te onderscheiden van concurrenten. Dit kan nog steeds door bestaande rapportagestandaarden zoals de European Sustainability Reporting Standards (ESRS) of de vrijwillige standaard Voluntary Small and Medium Enterprise (VSME) te blijven volgen of hiermee te beginnen.
Voor sommige organisaties gelden ook richtlijnen zoals EUDR (ontbossingsverordening) of de EU Forced Labour Regulation (EUFLR), het voorkomen van dwangarbeid. Organisaties kunnen alvast starten met de voorbereiding en implementatie van deze richtlijnen nu de tijdslijnen voor andere richtlijnen (CSRD en CSDDD) verschuiven.
De CSRD en CSDDD hebben geholpen om een gemeenschappelijke standaard en nieuwe norm voor transparantie en verantwoord ondernemen te ontwikkelen. Ze bieden goede tools die organisaties kunnen helpen zicht te houden op eigen (keten)risico’s en kansen en belangrijke stakeholders zullen dit van organisaties blijven verwachten. Die tools blijven dus relevant en nuttig om mee aan de slag te gaan. Denk bijvoorbeeld aan het doen van een dubbele materialiteitsanalyse (DMA), een tool waarmee je focus aan kan brengen op welke duurzaamheidsinformatie je gaat sturen en rapporteren.
