Nederland is een internationaal distributieland bij uitstek. Vanuit alle windstreken komen goederen naar Nederland, om vanuit Nederland weer verder te worden vervoerd. Vervoersdiensten zijn belast met btw, maar in veel gevallen kan de berekening van btw achterwege blijven. U moet dan wel aan wat voorwaarden voldoen, en daar gaat het wel eens fout. Waar moet u op letten?
In dit artikel bespreken we alleen de vervoersdiensten aan ondernemers. Uitgangspunt is dat de vervoersdienst tegen het standaard tarief belast is waar uw opdrachtgever is gevestigd. In de praktijk betekent dit dat:
Bij buiten de EU gevestigde opdrachtgevers moet u aannemelijk kunnen maken dat zij buiten de EU zijn gevestigd en daar een onderneming hebben. In de regel geeft dit in de praktijk niet al te veel problemen.
Er zijn ook situaties denkbaar waarbij u als vervoerder het nultarief mag toepassen bijvoorbeeld als de goederen worden uitgevoerd. Dat is van belang als vervoerder en opdrachtgever in hetzelfde EU land zijn gevestigd. Maar ook als uw opdrachtgever in een ander EU land gevestigd is en hij de naar hem verlegde btw niet of niet helemaal in aftrek kan brengen. Internationale vervoerders beperken zich nu eenmaal niet tot hun eigen land. Het nultarief mag o.a. worden toegepast als het betreft vervoer van goederen die rechtstreeks samenhangen met de uitvoer van goederen. Maar hoe kun je als vervoerder aantonen dat hiervan sprake is, en wat mag de Belastingdienst op dat punt als bewijslast vragen?
Een aantal EU landen hanteert de ‘ vrije bewijslast’, dat wil zeggen dat je bijna alles kunt gebruiken om aannemelijk te maken dat het om vervoer van uit te voeren goederen gaat. Dat betekent dat je als vervoerder gebruik kunt maken van opdrachtbevestigingen, CMR’s, kopie export of import documenten, rittenadministraties enzovoort, om aannemelijk te maken dat aan de materiele vereisten voor toepassing van het nultarief is voldaan. Nederland is zo’n land.
Helaas merken wij in de praktijk dat vaak de meer Oost-Europese Lidstaten strikte formele vereisten stellen aan de toepassing van het nultarief. Dus ook al is het klip en klaar dat het gaat om vervoer van uit te voeren goederen, als niet kan worden voldaan aan de formele vereisten , bijvoorbeeld een kopie van een export document, dan is toepassing van het nultarief niet toegestaan. Als internationaal vervoerder is het belangrijk om hier goed rekenschap van te nemen.
Onlangs heeft het Hof van Justitie EG in de zaak Cartrans Spedition Srl echter bepaald, dat landen hun eigen formele eisen mogen stellen, maar dat die dan wel duidelijk, nauwkeurig en voorzienbaar moeten zijn, op basis van het rechtzekerheidsbeginsel. Maar dan nog mag de toepassing van het nultarief niet alleen afhankelijk zijn van het voldoen aan uitsluitend formele vereisten, terwijl er geen rekening wordt gehouden met de materiele vereisten die aan de toepassing van het nultarief zijn verbonden.
In deze zaak merkte het Hof van Justitie een gebruikt TIR carnet als zeer bruikbaar aan, om aan te tonen dat er aan de materiele vereisten is voldaan. Een TIR carnet begeleidt het vervoer van goederen onder douane-verzegeling door het land van vertrek. Het TIR carnet wordt bij aankomst in het land van bestemming weer door de douane afgetekend. Toch is het geen uitvoer document. Het TIR document is net als een CMR een vervoersdocument maar kan dus uitstekend dienen om aan te tonen dat goederen zijn vervoerd naar buiten de EU. Voldoen aan de materiële vereisten vindt het Hof van Justitie het belangrijkst.
Het belang van dit arrest kan post-harde Brexit van grotere betekenis zijn, omdat het waarschijnlijk vaker zal gaan voorkomen dat vervoer gaat plaatsvinden buiten de EU. Het kan dus geen kwaad om na te gaan over welke bewijstukken u beschikt voor toepassing van het nultarief.